3 kwi 2012

I będę tak...

I będę tak
Zatracać się w smutku.
Aż zabraknie sił,
Aż zabraknie tchu.

I będę tak
Płakać co noc.
By zapomnieć co to dzień,
By zapomnieć co to słońce.

I będę tak
Chować się przed  światem.
Jako najokropniejsze stworzenie,
Jako najdziwniejsza kreatura.

I będę tak
Zasypiać we łzach,
Choć nie rozpuszczają one smutku,
Choć i tak w nich nie utonę.

2 komentarze:

  1. Smutny wiersz..
    Chcialabym Ci powiedzieć,że wszystko będzie dobrze, ale w sumie to takie banalne. Ale myślę , że z czasem wszystko wróci do normy :) I chociaż będą kolejne problemy to przecież czym by było życie bez nich ? :D I usmiechnij się, bo nigdy nie wiadomo , kto może zakochać się w Twym uśmiechu :D Wiem , że może teraz tak nie jest łatwo ale spróbuj. M.♥

    OdpowiedzUsuń
  2. Smutny i piękny.Hm,moim zdaniem to właśnie smutne wiersze skłaniają do refleksji.
    F.

    OdpowiedzUsuń