6 gru 2013

Ludzie późnej godziny

Tu ludzie późnej godziny
Ze spalonymi sercami
Wypełzają wieczorami
Z szarych opar swej spaliny.


Tu ludzie późnej godziny
Za dnia śpią gdzieś w piwnicach,
Nocą błądzą po ulicach.

Ubierają gorzkie miny.

Tu ludzie późnej godziny
Rozkładają się po rogach,
Na patykowatych nogach,
Ulepieni z suchej gliny.

Tu ludzie późnej godziny
W ukryciu płaczą namiętnie,
Mijają nas obojętnie,
Gdy koło nich przechodzimy.

Tu ludzie późnej godziny
Idą do sklepu po bułki.
Biorą tylko z niższej półki.
Wracają w swe ruiny.

Tu ludzie późnej godziny
Duszą się w ciasnej piwnicy.
Na bruk obskurnej ulicy
Wylewają mdłe mydliny.

Tu ludzie późnej godziny
Budują plebejskie mury.
Zanim wzniosą się na góry-
Spadają z niskiej drabiny.


Tu ludzie późnej godziny
Łamią kości ze starości,
Skaczą z dachów codzienności
Toną w morzu swej rutyny.


Tu ludzie późnej godziny
Krzyczą zza maski cierpienia.
Powiedz - widzisz te spojrzenia?
Nie. Za bardzo się spieszymy.

4 komentarze:

  1. OMG ale piękny. Co uwielbiam w twoich wierszach, to takie dobitne zakończenia. W dodatku ponieważ jestem w IB na rozszerzonym polskim to drugi rok szlifuję umiejętność analizy i interpretacji poezji/prozy także w twoich utworach jest po prostu niesamowite zastosowanie środków artystycznych. Nie wiem czy robisz to świadomie, czy też nie, ale BRAWO! xx

    OdpowiedzUsuń
  2. "Tu ludzie późnej godziny
    W ukryciu płaczą namiętnie,
    Mijają nas obojętnie,
    Gdy koło nich przechodzimy."
    Jakbyś pisała o mnie. Ostatnio jakoś zapomniałam o blogach, opowiadaniach i w tym twoich wierszach. Kocham twoją twórczość i muszę tu wracaj częściej. Dużo częściej. ~ Ola (@swarley_dude)

    OdpowiedzUsuń
  3. Przepiękny wiersz , bardzo mi się podoba . Ostatnia zwrotka świadczy o twojej wrażliwości na
    ludzkie nieszczęście . Pozdrawiam .
    Roxana

    OdpowiedzUsuń
  4. śliczny :D uwielbiam Twoje wiersze ;) oby tak dalej ! ;*

    OdpowiedzUsuń