Nie zrywajcie białych róż

Nie zrywajcie białych róż,
Rosnących na szarych polach; 
Pośród szepczących pieśni brzóz
O ich nędznych dolach.

Nie zrywajcie białych róż,
Co kwitną przy krzyżach drewnianych.
Każda z nich to stróż,
Który liże poległego rany.

Nie zrywajcie białych róż,
Bo nieba jeszcze grzmią.
Serce Polaka, a w nim nóż 
Spoczywają tuż pod ziemią