25 maj 2012

Marzenia

Już nie wiem, w którą stronę iść.
Zgubiłam siebie gdzieś po drodze.
Swe marzenia kryć?
Ulec pierwszej przeszkodzie?


Gdzie sens życia się kryje?
Tam, gdzie odnajdę siebie
Lecz serce tak chaotycznie bije
Porozrzucane w kawałkach po niebie.

Szukamy po świecie szczęścia,
Trafiamy na różnych ludzi.
Każdy szuka swojego miejsca,
Gdzie wiara w marzenia się budzi.

A czemu nie mieć marzeń?
Nawet tych nierozsądnych, nierealnych.
Świat zbyt gęsto przepełniony jest dziś krajobrazem
Rozsądnych realistów,
Pesymistów czarnych.

Mówią, że spadnę zbyt twardo,
Gdy na za wysoką górę spróbuję się wspiąć.
Chciałabym uczynić ten świat bajką
Jednak skrzydła tak łatwo podciąć.

I nie powiem, że się nie poddam,
Bo co pięć minut zmieniam zdanie.
Muszę znaleźć swoją drogę, życia sens
Lecz najważniejsze to wywalczyć przetrwanie.

I może wcale się nie spełnią
I może zabraknie szczęścia, siły.
Trzeba żyć życia głębią.
Choćby żadne się nie spełniły.

3 komentarze:

  1. piszesz wiersze? super <3
    czekam na nn :) + zapraszam do siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Aaaa!Mega cudo,bardzo mi się podoba.
    Jest wszystko co potrzebne: morał,niepewność,chęć zmian.
    Gościu..genialne.W skali ocen, dałabym 6, jak nie 7 albo 8:)
    F.

    OdpowiedzUsuń
  3. Każdy powinien miec marzenia;)
    I trzeba wierzyc, ze się spełnią ^^
    A dążenie do tego, żeby tak się stało jest czymś niesamowitym;] M/♥

    OdpowiedzUsuń