Gdzieś w cichym pokoju,
Wśród płatków doniczkowych róży,
Stoisz Ty.
Jako mebel ozdobny,
Jako stolik do oparcia.
Zakurzony Ty.
A ja wciąż wycieram ten kurz
I co dnia przychodzę znów tu.
Z nadzieją jeszcze świeżą,
Że nie będziemy sami.
Może ktoś nas odnajdzie,
Może ktoś tu zabłądzi,
Może stawi się niespodziewanie.
Nastroi Cię.
Usłyszysz swój głos,
Zawołasz mnie.
A ja przyjdę,
Prowadzona słodką melodią z Twojego serca.
A ja przyjdę,
By spotkać tego, który Cię zaczaruje.
A ja przyjdę,
tak jak codziennie tu przychodzę.
A ja przyjdę,
Byśmy mogli razem słuchać Twego śpiewu.
Wśród płatków doniczkowych róż.
Piękne! <3
OdpowiedzUsuńJej...śliczny ,delikatny i bardzo nastrojowy.
OdpowiedzUsuńF.
skąd masz Aleksandra taki talent? możesz mi to powiedzieć... Jakie masz plany na przyszłość. Nie znam Cię osobiście, nie wiem jakim jesteś człowiekiem, ale mam kilka uwag. Proszę o zamianę tła, jeśli to możliwe bo źle się czyta. I bardzo mi się nie podoba ramka o Tobie. możesz napisać coś wierszem?
OdpowiedzUsuńja jakoś nie lubię takich imprez szkolnych : )
OdpowiedzUsuńphotoscape :)
OdpowiedzUsuńJejku jak ja bym chciał grac na pianinie !!!
OdpowiedzUsuńŁaał ! http://cupcakesofsmile.blogspot.com/ zapraszam do mnie ; )
OdpowiedzUsuńMagiczne, wciągające, niesłychanie czarujące, Podoba mi się ;)
OdpowiedzUsuńZapraszam na nową notke :-)
OdpowiedzUsuńo Boże.! Ty we wszystko potrafisz tchnąć tyle życia i w ogóle o wszystkim tak poetycko napisac.! jestem pod wrazeniem:o
OdpowiedzUsuńM.♥
Sesja sesją ale kiedy się spotkamy.? :D
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz ^^ ♥
Nie wiedziałam że piszesz , łał i do tego tak pięknie!
OdpowiedzUsuńgratulacje talentu :) dodaje do obserwowanych :*
OdpowiedzUsuń