Głową o mur

Pewnego dnia
Wybiegniesz w szale z mieszkania
Poobijasz się po schodach
I wylecisz z obdartej klatki schodowej
W ciemną noc

Ale ja cię dogonię

Pobiegniesz pod latarnię
Bo tam zawsze najciemniej

Spojrzysz na mnie swoim dzikim wzrokiem
Spod rozczochranych włosów
Przerywając ciszę przyspieszonym oddechem

Będę milczał
Uderzysz głową o mur
Raz
Dwa Trzy Cztery
Pięć razy
Aż osuniesz się na ziemię
Flanelowa koszula zabarwi się gdzieniegdzie na czerwono

A ja

Zdejmę kurtkę i zarzucę ci ją na zmarznięte ramiona
Odgarnę włosy z twarzy
I pocałuję w czoło

A potem wezmę na ręce
I zaniosę do łóżka
Tak jak wtedy
Gdy po raz pierwszy
Przekraczaliśmy próg
Wspólnego życia

(Nie)wiem

Wiem, jak bardzo lubisz
Rozmazany na policzkach tusz.
Po przeszłości palcem wodzisz
Wzdłuż najgłębszych bruzd.

Wiem, że szukasz czasami
Ciepła, by skryć się w czyjejś szyi.
A mój strach wciąż bije się z myślami.
Nadzieja może odejść w każdej chwili.

Wiem, że widzisz mój cień,
Kiedy ja widzieć nie chcę.
Zanim twoje tęczówki przeszyją mnie,
Uciekam w bezpieczne miejsce.

Wiem, że schwytałeś raz moją łzę,
By spróbować, jak smakuje.
Ale życie nie jest snem.
Wiesz... Boję się tego, co czuję.

Wiem... Tak wiele wiem o życiu.
Widzisz, widziałam różnych ludzi.
Czasem lepiej być w ukryciu,
Póki serce... Póki wzrok się nie ostudzi.

Wiem, choć czasem nie chcę...
Nie boję się więc chodzić ciemnymi ulicami.
Lubię, gdy łzy mieszają się z deszczem,
A ciemność idzie ze mną wspólnymi krokami.